5 levenslessen 'Kabhi Khushi Kabhie Gham' heeft ons geleerd en de beste is dat ouderlingen ook fouten maken
Kabhi Khushi Kabhie Gham is een f ** king-geschenk waar een hele familie van kan genieten, elke keer dat de stemming toeslaat. Het is papperig zonder huiverig te zijn, hoewel de echte krimp (in de vorm van amateuracteren door Hrithik Roshan en Kareena Kapoor Khan) ver achterblijft. Het is in sommige delen vertederend, en jongen, kun je ooit de chemie tussen Kajol en Shah Rukh Khan overwinnen? Nee, geef daar geen antwoord op, want dat kan gewoon niet!
Toch raden we je aan de onbeduidende tekortkomingen van de film over het hoofd te zien en je te concentreren op het echte werk dat K3G vertegenwoordigt. Het is een zeer sluw spel over het Indiase sentiment van familiereeksen en tradities, gekoppeld aan de onderliggende realiteit van powerplay en sociale statusdynamiek die de motoren van Indianness aanstuurt.
Of je nu van de film houdt of hem behandelt als een bittere pil om te verteren, er zijn een paar nuttige lessen die Kabhi Khushi Kabhie Gham ons gaandeweg heeft geleerd die simpelweg niet kunnen (en mogen) worden genegeerd.
1. Ouderlingen maken ook fouten
We weten allemaal dat Big B Raichand bijna op onze zenuwen werkte met zijn verstopte fixatie op parampara en status quo die hij in de film als de Bijbel beschouwt. Van het verloochenen van zijn geadopteerde zoon die hij zielsveel 'liefheeft', tot te koppig zijn om zijn dwaasheden toe te geven en zijn wegen te verbeteren, Yashvardhan Raichand legde goed uit dat ouderen niet altijd gelijk hebben en ook fouten kunnen maken.
2. Het 'Pati Parmeshwar'-concept is een farce
Het was zo louterend om te zien hoe Nandini Raichan tegen het einde van deze film uit haar schulp ontsnapte en haar echtgenoot een ode aan haar echtgenoot gaf omdat hij slechts een pati was en faalde als geïncarneerde parmeshwar. Het hele punt van die confrontatie was dat vrouwen de patriarchale sociale constructie moeten doorzien die dicteert dat 'echtgenoten altijd gelijk hebben', zelfs als ze dat duidelijk niet hebben.
3. Sociale status definieert geen persoon / gezin
Blijkt dat Anjali's Chandni Chowk-opvoeding betrouwbaarder en gepompt met patriottisme is dan de Phoren-teruggekeerde Raichands. Van het proberen om het gezin bij elkaar te houden, haar zoon zijn vaderland laten waarderen tot gewoon de 'sanskaari' bahu zijn die niet 'shava shava' met haar schoonvader is, niets aan Anjali's opvoeding in de middenklasse maakt haar er minder van een goed mens.
4. Ons gezin is onze grootste kracht, maar ook onze grootste zwakte
Of het nu Rahul, Rohan of zelfs Anjali en Yash Raichand waren, voor elk van hen lagen hun kracht en zwakte in hun familie. Ze kunnen voor elkaar vechten, maar ook voor elkaar, als het erop aankomt. Net als Rahul en zijn vader, Nandini en Yashvardhan en zelfs Rohan en zijn vader stoten tegen elkaar als dat nodig is, om tegen het einde ervan sterker terug te komen.
5. Kabhi Khushi Kabhi Gham is de essentie van het menselijk bestaan
Moraal van het f ** king-verhaal! Elk zelfhulpboek en elke levenscoach zal je precies hetzelfde vertellen wat deze film ons aan het begin van de eeuw vertelde in slechts 'drie en een half uur'. Maar goed, het was het waard, want het punt moest naar huis worden gereden. Het leven zal niet altijd rooskleurig zijn, maar je moet nog steeds gezellig zijn.
Wat denk je er van?
Begin een gesprek, geen vuur. Post met vriendelijkheid.
Plaats een reactie
