13 prachtige Bengaalse films die uw perceptie van de Indiase cinema zullen veranderen
De Bengalen zijn luidruchtige mensen.
We houden van praten en we houden van eten.
Naast het aanbrengen van overvloedige hoeveelheden boroline en het eten van tonnen vis, worden we opgevoed met een vast dieet van liefde voor ons erfgoed, waarvan onze cultuur voor een groot deel bestaat uit literatuur en films.
Dus als we het niet druk hebben met ons dagelijkse quotum van Bhaat Ghum of debatteren over politiek, zijn we bezig met onze kop cha en Shinghara / Telebhaja in een Adda over films: verleden, heden en de toekomst.
Of in de hedendaagse zin, met onze vertrouwde fles Old Monk en heerlijke Fish Fry. (Genoeg met de stereotypen!: P)
En het kan een bloedbad worden als je de recente mainstream Hindi-films probeert te vergelijken met de films waarmee we zijn opgegroeid.
We hebben niet alleen geweldige regisseurs zoals Satyajit Ray, Mrinal Sen en Ritwik Ghatak onder anderen, van wie de regisseurs van vandaag niet eens kunnen beginnen te begrijpen, maar we hebben boeiende verhalen die je aan het denken zetten en een stimulerende discussie op gang brengen.
Wat maakt Bengaalse films anders?
Bengaalse films laten de menselijke kant van mensen zien, het echte gezicht van de mensheid, het lot van de samenleving.
Het gaat over die kleine momenten die een persoon veranderen. Voorbij is het rumoer van de stad, de glitter en glamour. Toch omvat het delen van de charme.
kaart van appalachian trail in nc
Er wordt belang gehecht aan de schijnbare eentonigheid van het leven, de dagelijkse gesprekken die triviaal lijken maar onze samenleving vormen. De films zijn prachtig geregisseerd, hebben uitstekende cinematografie en krachtige uitbeeldingen.
In tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht, bestaat de Indiase filmindustrie uit meer dan alleen Hindi commerciële / reguliere films, er is Arthouse cinema, Parallel cinema, regionale taalfilms waaronder uitzonderlijke Bangla, Kannada, Tamil, Marathi, Malayalam, Telugu, Assamese films, enz. al.
En al deze kunnen reguliere films een goede run voor hun geld geven. Het punt is dat mensen deze films niet bekijken omdat de films niet het budget voor promotie hebben, of omdat het publiek er zich gewoon niet van bewust is.
Dus, als je, net als ik, hebt gehuild van woede over het lot van de Indiase cinema, met dank aan de middelmatige en uiterst saaie films in de mainstream (Ja, kijkend naar jou SOTY 2!), Hier zijn 13 Bengaalse films die zullen veranderen uw perceptie van de Indiase cinema:
(Opmerking: er zijn talloze Bengaalse films die absoluut briljant zijn, maar ze kunnen niet allemaal in één lijst voorkomen.)
1. Mahanagar (The Big City / 1963):
Mahanagar, een van Satyajit Ray's eerste op vrouwen gerichte films, speelt zich af in het financieel krappe Calcutta van de jaren vijftig en vertelt het verhaal van Arati (Madhabi Mukherjee), een vrouw uit de middenklasse die de zakenwereld moet betreden om haar economisch gekraakt te ondersteunen. familie.
Hoewel haar man Subrata aanvankelijk de baan van zijn vrouw ondersteunde, begint ze haar pas gevonden succes en onafhankelijkheid kwalijk te nemen, nadat hij zijn baan heeft verloren. Subrata worstelt met zijn mannelijkheid, geleid door maatschappelijke druk die hem waarschuwt voor de gevaren van een werkende vrouw.
Arati wordt nu de enige kostwinner van de familie, een prestatie die ze zowel misgunnen als liefhad.
Arati begint haar vrijheid, de bevrijding die de baan geeft, lief te hebben en raakt bevriend met haar moderne collega's, wat niet goed gaat met haar orthodoxe familie.
Naarmate het verhaal vordert, realiseert Arati zich dat haar rol in de samenleving meer is dan wat de samenleving haar leert, en ze vindt een versie van zichzelf die verborgen was achter lagen van traditie en gebruiken.
2. Meghe Dhaka Tara (The Cloud-Capped Star / 1960):
Het meesterwerk van Ritwik Ghatak is een dialoog over de samenleving en de menselijke natuur, de manier waarop we anderen als vanzelfsprekend beschouwen en ze verlaten op het moment dat de tragedie toeslaat.
Neeta (Supriya Chowdhury), Ghatak's heldin, is een mooi, zachtaardig meisje uit de buitenwijken van Calcutta.
Na de recente omwenteling van de partitie, terwijl Neeta en haar familie, vluchtelingen uit Oost-Pakistan (Bangladesh), proberen hun brood te verdienen in de stad, tragedie na tragedie hen overkomt. In het midden zit de jonge Neeta, wiens altruïstische gezindheid door iedereen die ze kent oneindig wordt uitgebuit, waardoor ze uiteindelijk op een pad van verwoesting komt te staan, versierd met problemen onderweg.
Neeta's offers maken haar tot een sterke vrouw, maar ze zijn ook een reden voor haar wanhoop. De heer Ghatak gebruikt muziek om de beproevingen en beproevingen van Neeta in de geest van de kijker te verheffen.
3. Bhooter Bhabhishyat (2012):
Als ad-regisseur Ayan (Parambrata Chatterjee) het schijnbaar spookachtige Chowdhury House bezoekt om te fotograferen voor een advertentie, strandt hij voor de nacht.
Een tijdje later, tijdens het verkennen van het landhuis, komt hij Biplab (Sabyasachi Chakrabarty) tegen, een lokale man die aanbiedt hem een verhaal te vertellen om hem een idee te geven van het verlangen van Ayan om filmmaker te worden.
Een grappig verhaal over de eigenzinnige inwoners van Chowdhury Baadi die toevallig geesten zijn!
Terwijl de film zich ontvouwt, probeert elk personage met zijn unieke eigenaardigheden een vreselijke ramp te ondermijnen die hen overkomt. Een geest zijn, wees verdoemd! Geen vrede, zelfs niet na de dood!
4. Jatugriha (1964):
Dit sociale drama, geregisseerd door de getalenteerde Tapan Sinha, over twee mensen die even op elkaar lijken als niet op elkaar, opgesloten in huwelijkse onenigheid, is gebaseerd op de roman Jatugriha van Subodh Ghosh.
Shatadal (Uttam Kumar) en Madhuri (Arundhati Debi) staan op het punt te scheiden, een gelukkig huwelijk dat onbewust is veranderd in een liefdeloze façade.
Ironisch genoeg begint hun huwelijk af te brokkelen als de bouw van hun droomhuis begint.
In het hart van dit alles bederven onvervulde verlangens en misverstanden de tijd van het paar samen, terwijl ze langzaam uit elkaar drijven. Op de achtergrond is hun voltooide huis, dat nu staat als een leeg huis, terwijl Madhuri hem op een dag zonder veel ophef verlaat.
eiwitvervangende shakes voor gewichtsverlies
Jaren later ontmoeten ze elkaar op een treinstation, halen ze herinneringen op over hun huwelijksleven en denken na over wat er mis is gegaan.
5. De Apu-trilogie (1955-1959):
Het magnum opus van Satyajit Ray, dat zijn naam als een van de groten van de cinema universeel versterkte, is een bewerking van de romans Pather Panchali en Aparajito van Bibhutibhushan Bandopadhyay, die hem de welverdiende ere-Oscar opleverde.
Een film die de pathos van het menselijk leven blootlegt.
Het volgt Apurba Roy (thespian Soumitra Chatterjee's debuut als de volwassen Apu), liefdevol Apu genoemd, door drie fasen van zijn leven: een tragische jeugd waarin hij de ergste omstandigheden meemaakt maar ze overwint (Pather Panchali, Song of the Road, 1955) , begint zijn adolescentie (Smaran Ghoshal) met niets en lijkt succes te boeken (Aparajito, The Unvanquished, 1956), wordt verliefd maar dan gebeurt het leven (Apur Sansar, The World of Apu, 1959).
Aangeprezen als een van de beste films aller tijden, is het een welsprekend menselijk verhaal dat je op het meest diepgaande niveau raakt.
Een eerste van vele Soumitra-Satyajit-samenwerkingen.
6. Chokher Bali: A Passion Play (A Grain of Sand / 2003):
Gebaseerd op de gelijknamige roman van Rabindranath Tagore, 'Chokher Bali', geregisseerd door Rituparno Ghosh, is een verhaal over liefde, lust en verlangen.
Met thema's als overspel, vriendschap en maatschappelijke druk, gericht op de verweven levens van Binodini (Aishwarya Rai Bachchan), Ashalata (Raima Sen), Mahendra (Prosenjit Chatterjee) en Bihari (Tota Roy Chowdhury), duikt de film in de dynamiek. van een gecompliceerde vriendschap tussen twee diametraal verschillende vrouwen: de intelligente en gewiekste Bindoni en de naïeve Ashalata, verbonden door hun liefde voor één man, de harteloze Mahendra (Ashalata's echtgenoot). De zaken worden nog ingewikkelder wanneer Bihari verstrikt raakt in het passiespel.
Wanneer de onlangs weduwe Bindodini als gast arriveert in het Mukherjee-huis, vindt de pasgetrouwde Asha troost in het gezelschap van deze wijze, nieuw gevonden vriend, en sluit ze een vriendschap, die ze onbewust noemt: Chokher Bali, een constante irritant in het oog.
Maar Binodini heeft andere plannen die ze nastreeft om wraak te nemen van de twee vrijers die haar eerder onwaardig vonden om te trouwen. Zal ze slagen in haar zoektocht naar wraak? Of leidt het tot zelfvernietiging?
7. Antarmahal: Views of the Inner Chamber (2005):
De film speelt zich af in het 19e-eeuwse Bengalen, geregisseerd door Rituparno Ghosh en gebaseerd op het korte verhaal Pratima van auteur Tarasankar Bandyopadhyay, en vertelt het verhaal van menselijke verlangens en ambities die, als ze niet worden gecontroleerd, een totale ondergang veroorzaken.
Zamindar Bhubaneswar Chowdhury (Jackie Shroff) heeft twee ambities in het leven: een mannelijke erfgenaam verwekken en gevierd worden met de eer van Raibahadur.
Het enige probleem is dat hij niet beide kan.
Tyranniek maar incompetent, geil en eeuwig chagrijnig, hij is onlangs twee keer getrouwd met de jonge, frisse Jashomati (Soha Ali Khan) die hij elke nacht teistert.
Zijn eerste vrouw, Mahamaya (Roopa Ganguly), die hij als onvruchtbaar heeft afgewezen, heeft hem opgegeven en vindt het leuk haar nieuwe tegenstander te terroriseren.
nummer één shake voor gewichtsverlies
Om eindelijk de felbegeerde titel te winnen en de Zamindar van het naburige dorp te vernederen, bedenkt Bhubaneswar samen met zijn landgoedbeheerder een plan om het Durga-idool voor Durga Puja te veranderen.
Betreed de knappe Brijbhushan, de beeldhouwer die de taak moet voltooien. Maar de knappe jongen lijkt de aandacht van de dames te trekken, vooral een van zijn vrouwen.
Aan het thuisfront zorgt Bhubaneshwar's wanhopige verlangen om een zoon te hebben ervoor dat hij afschuwelijke beslissingen neemt waarbij zijn vrouwen verstrengeld raken, die uiteindelijk leiden tot de ontrafeling van zijn leven op een traumatische manier die hij nooit had kunnen bedenken.
8. Ashani Sanket (verre donder):
Satyajit Ray's Asani Sanket is een bewerking van de gelijknamige roman van Bibhutibhushan Bandopadhyay.
Het onderzoekt de nasleep van de Bengaalse hongersnood in 1943, die als enige verantwoordelijk was voor de dood van meer dan 3 miljoen mensen.
De heer Ray speelt zich af in het provinciale Bengalen en gebruikt Gangacharan (Soumitra Chatterjee), een brahmaanse arts / leraar en zijn vrouw, Anaga (Bobita), als de kroniekschrijvers van het verhaal, terwijl hun kalme, ontspannen dorpsleven wordt verstoord door honger en honger.
Ironisch genoeg veranderen niet alleen de levens van de mensen ten kwade, maar het begint ook de ineenstorting van de rudimentaire gebruiken en tradities die strikt werden gevolgd in betere tijden van het dorp.
9. Saptapadi (Seven Steps / 1961):
op topografische kaarten geven contourlijnen aan die dicht bij elkaar liggen
Het iconische duo van de Bengaalse cinema Uttam-Suchitra schittert als door sterren gekruiste geliefden die elkaar ontmoeten onder onsmakelijke omstandigheden.
We worden via flashback teruggebracht naar het pre-onafhankelijke India uit de jaren 40, waar Indiase studenten met overgave strijden tegen Anglo-indianen. Dat is waar de jonge, intelligente Krishnendu uit een trouwe hindoe-familie de mooie Rina Brown ontmoet, een getalenteerde Anglo-Indiase christen.
Liefde is niet ver weg, en met de legendarische scène van de geliefden die op een motorfiets zitten en elke Ei Poth Jodi Na Shesh Hoye zingen, lijkt het erop dat alles eindelijk op zijn plaats zal vallen.
Dat is wanneer de tragedie toeslaat, geheimen worden onthuld die de ondergang betekenen voor de borrelende romantiek. De vraag is nu, na jaren, zullen ze nog steeds in staat zijn om het geluk te hebben dat hen voor altijd is ontgaan?
(Geregisseerd door Ajoy Kar, gebaseerd op Tarashankar Bandyopadhyay's Saptapadi.)
10. Deep Jweley Jai (om een lamp aan te steken / 1959):
Suchitra Sen schittert als verpleegster Mitra, in een van de meest ingenieuze rollen van haar carrière, een verpleegster in een psychiatrische instelling waar de artsen proberen te experimenteren met een nieuw type therapie voor de patiënten: emotionele steun voor hun trauma.
De verpleegsters moeten beschikbaar blijven voor de patiënt als vriend / minnaar, hen helpen maar niet emotioneel aan hen gehecht raken. Radha Mitra begint haar reis van de zorg voor een bepaalde patiënt, Tapash (Basanta Choudhury), en lijkt succesvol.
Maar wat staat haar te wachten als ze worstelt om haar gevoelens op afstand te houden: een gruwelijke realiteit of liefde voor altijd?
Een film die de diepte van menselijke emoties in twijfel trekt en het feit blootlegt dat liefde een emotie is die niet kan worden nagemaakt.
(Ashutosh Mukherjee's korte verhaal aangepast om te worden vertoond door Asit Sen)
11. Devi (The Goddess / 1960):
Kalinkar Choudhuri (Chabbi Biswas), een fervent toegewijde van de godin Kali, speelt zich af in het 19e-eeuwse Bengalen op het platteland en heeft een visioen dat zijn jongste schoondochter, Dayamoyee (Sharmila Tagore) een incarnatie is van de godin zelf.
Dayamoyee, altijd de volgzame schoondochter, gaat plichtsgetrouw akkoord met haar schoonvader en begint mensen te zegenen, totdat het haar mentale toestand begint te verwoesten.
Wanneer haar man Umaprasad (Soumitra Chatterjee), weg in Kolkata, hoort van de gang van zaken thuis, haast hij zich om zijn vrouw te redden van haar lot, maar het noodlot slaat toe.
Een andere geweldige film geregisseerd door Satyajit Ray, gebaseerd op een kort verhaal van Provatkumar Mukhopadhyay, laat zien hoe extreme overtuigingen kunnen veranderen in een akelige realiteit.
12. Goynar Baksho (2013):
Een komedie rond een juwelendoos vol geheimen!
Geregisseerd door Aparna Sen, met in de hoofdrol Konkona Sensharma en Moushumi Chatterjee, concentreert het verhaal zich op drie generaties van een Bengaalse familie, met als verbindende factor een begeerde sieradendoos.
Matriarch Rashmoni (Moushumi Chatterjee), weduwnaar, is even chagrijnig als snel boos en dol op haar geliefde huwelijksjuwelen die ze in een doos verstopt houdt, weg van de nieuwsgierige blikken van haar hebzuchtige, materialistische familie.
Wanneer haar neefje met Somlata (Konkona Sensharma) trouwt, een naïef jong meisje dat extreem bang is voor haar nieuwe schoonfamilie, begint Rashmoni een schoorvoetende vriendschap met haar en laat ze haar uiteindelijk achter met de goynar baksho om te voorkomen dat ze door haar wordt verpand. familie.
10 x 10 nylon zeildoek
Somlata, nu de geheime bewaarder van de doos, probeert het geluk van haar familie te veranderen met haar nieuwe aanwinst. Maar om het moeilijk te maken en haar nichtje onder controle te houden, keert Rashmoni terug om Somlata te achtervolgen als een geest.
Wat volgt is een lachrell waarbij de gierachtige familie de doos probeert weg te wrikken van de rechtmatige eigenaar.
13. Charulata (The Lonely Wife / 1964):
Gebaseerd op Rabindranath Tagore's Nashtanirh (The Broken Nest), onderzoekt Satyajit Ray's Charulata de psyche van de menselijke geest via de hoofdrolspeler Charulata (Madhabi Mukherjee).
Met thema's als verboden liefde, vervreemding en eenzaamheid concentreert Charulata zich op de gelijknamige heldin, een eenzame vrouw die haar tijd door het huis verdrijft met niets specifieks om haar mee bezig te houden. Opwinding komt in de vorm van haar wereldse zwager, Amal (Soumitra Chatterjee), wiens gezelschap ze begint te genieten totdat het allemaal begint te ontrafelen en het verlangen in het spel komt.
Veelgeprezen en internationaal bewonderd, dit is een van de beste films van Satyajit Ray.
Ga, probeer deze eens!
Wat denk je er van?
Begin een gesprek, geen vuur. Post met vriendelijkheid.
Plaats een reactie
