Identificatiegids voor giftige planten
Hoe gemeenschappelijke giftige planten in Noord-Amerika te identificeren.
topografische kaart van teton crest trail
Wandelen in de wildernis roept beelden op van verstilde bossen, kabbelende beekjes en een ongeëvenaarde rust en eenzaamheid. Het is bekend dat tijd buiten uw gezondheid ten goede komt, maar er zijn enkele risico's verbonden aan reizen in de vrije natuur. Een van de belangrijkste problemen die u kunt tegenkomen, zijn giftige planten.
Er is geen duidelijke regel om ze te herkennen - ze zijn niet allemaal helderrood en ze hebben ook niet allemaal drie bladeren. Een toevallige ontmoeting met een schadelijke plant kan uw wandeling vroegtijdig beëindigen. Om u te helpen beschermen, hebben we enkele van de meest voorkomende giftige planten op een rijtje gezet en hoe u ze kunt identificeren.
8 gouden regels voor gifpreventie
Benjamin Franklin zei ooit: 'Voorkomen is beter dan genezen' bij het aanpakken van brandveiligheid, en dat axioma geldt ook voor giftige planten. De beste manier om met giftige planten op het pad om te gaan, is om blootstelling eraan te voorkomen met behulp van deze tips voor gezond verstand.
1. Ken uw planten: weet welke planten schadelijk zijn, zodat u ze kunt vermijden en uw blootstelling kunt minimaliseren.
2. Eet geen onbekende planten: Eet NOOIT een plant of bes, tenzij u kunt aantonen dat deze onschadelijk is. Zelfs dan moet het grondig worden gewassen of mogelijk worden gekookt om ervoor te zorgen dat het veilig is om te consumeren.
3. Draag geschikte kleding: draag indien mogelijk een lange broek en overhemden om contact met hun huid te minimaliseren.
4. Was uw handen en kleding: als je een onbekende en mogelijk schadelijke plant tegenkomt, was dan je handen of de kleding die met de plant in aanraking is gekomen.
5. Wees voorzichtig met het aanraken van huisdieren: huisdieren kunnen de oliën van giftige planten op hun vacht dragen. Wanneer je ze aait, wordt de giftige substantie overgebracht naar je handen.
6. Verbrand geen onbekende planten: het verbranden van een plant kan er vanaf komen, maar de rook kan giftige stoffen bevatten. Het inademen van dampen van giftige planten kan zeer gevaarlijk zijn.
7. Vermijd het maken van items: het kan leuk zijn om een natuurketting te maken met planten en bladeren, maar je kunt er spijt van krijgen als je per ongeluk een giftige plant in je creatie hebt gebruikt.
8. Draag Tecnu: Tecnu is een effectieve was die uw huid, de vacht, kleding of uitrusting van uw huisdier zal ontsmetten.
Je moet de giftige planten onderzoeken die inheems zijn in het gebied waarin je wandelt en deze planten vervolgens in het wild leren herkennen. Onze gids breekt deze schadelijke planten af door de symptomen die ze veroorzaken.
Planten die de huid aantasten
Deze planten tasten uw huid aan en veroorzaken huiduitslag, jeuk en zwelling wanneer u ermee in contact komt.
Poison Ivy
'Leaves of three, let them be' is een oud gezegde dat je moet volgen als je niet in contact wilt komen met de gewone giftige plant. Andere planten hebben deze eigenschap ook, maar het is het veiligst om planten met drie bladeren gewoon niet aan te raken. Poison Ivy heeft meestal één groot middenblad met twee kleinere aan de zijkanten. De vorm van het blad varieert maar ze eindigen allemaal in een punt. De bladeren beginnen roodachtig van kleur in de lente, groen in de zomer en geel / oranje in de herfst. Het kan langdurig achterblijven bij een ernstig jeukende huid. Poison Ivy is wijdverspreid en wordt overal in de VS aangetroffen, behalve in Hawaï, Alaska en delen van de zuidwestelijke woestijnen.
Giftige eik
Net als bij poison ivy, heeft gifsumak ook drie bladeren met een groot middenblad en twee kleinere zijbladeren. Eikengif dankt zijn naam aan de gelobde bladeren die lijken op de bladeren van de eik. De bladeren zijn aan beide zijden behaard en hebben een doffere groene kleur dan poison ivy. Net als bij poison ivy, is giftige eik wijdverspreid in de VS.
Gif Sumac
Gif sumak groeit meestal als een boom, vijf tot twintig voet hoog, in moerassige gebieden. De stengels zijn rood en hebben meerdere bladeren met een gladde rand en niet gelobd of getand. Het is te vinden in het oosten en zuiden van de Verenigde Staten.
Wilde Pastinaak
Wilde pastinaak is een lid van de peterselie-familie die wortel, selderij en dille omvat. Het kan tot vijf voet lang worden en heeft gele bloemen die een parapluvormig cluster vormen. Het wordt aangetroffen in een breed scala aan habitats, waaronder velden, weilanden en bermen. Het sap van wilde pastinaak maakt iemands huid gevoeliger voor zonlicht. Degenen die contact hebben met de wilde pastinaak beseffen het vaak niet totdat ze na een korte tijd in de zon een blaarvorming krijgen. De plant komt overal in Noord-Amerika voor.
Reuzenberenklauw
Zoals de naam al aangeeft, kan de reuzenberenklauw wel 14 voet lang en anderhalve meter breed worden. Het produceert een witte parapluvormige bloemencluster met tot wel 50 stralen per cluster. De bladeren zijn gelobd en meten tot 1,5 meter breed. Contact met het sap van de reuzenberenklauw kan blaren, brandwonden en zelfs littekens veroorzaken. De plant komt voor in New York, Pennsylvania, Ohio, Maryland, Oregon, Washington, Michigan, Virginia, Vermont, New Hampshire en Maine.
Brandnetel
Brandnetels hebben de toepasselijke naam. Haren aan de plant zullen je steken als je ermee in contact komt. Deze haren bedekken de hele plant en zijn daardoor gemakkelijk te herkennen in het wild. De brandnetel groeit in dichte trossen die wel 2,4 meter hoog kunnen worden. De bladeren zijn tussen de vijf en vijf centimeter lang met een hartvormige basis en puntige uiteinden. Het wordt gevonden in rijke, vochtige grond in bossen, langs paden en langs rivieroevers.
Planten die het spijsverteringskanaal beïnvloeden
Deze planten irriteren uw spijsverteringskanaal en veroorzaken braken, misselijkheid, zwelling van het maagdarmkanaal en soortgelijke ongemakkelijke symptomen.
Manchineel
De Machineel wordt beschouwd als de gevaarlijkste boom ter wereld vanwege de sterke gifstoffen die in bijna alle delen van de boom worden aangetroffen. Het zure sap kan blaren op de huid en blindheid veroorzaken als het in uw ogen komt. Een beet van de kleine groengele vrucht kan dodelijk zijn, en de rook van het verbranden van de takken en bladeren kan de ogen en de longen beschadigen. Een tropische boom, de Machineel komt oorspronkelijk uit Florida en wordt de strandappel genoemd omdat hij op een appelboom lijkt en wordt aangetroffen langs de kust en in zoutwatermoerassen.
Vlierbes
Hoewel gekookte vlierbessen eetbaar zijn, bevatten de resterende delen van de plant en de ongekookte bessen glycosiden die bij consumptie in cyanide veranderen. De vlierbes is te herkennen aan zijn kenmerkende parapluvormige cluster van paarszwarte bessen. Het heeft ook samengestelde bladeren met één blad aan de bovenkant en paren bladeren tegenover elkaar langs de stengel. In het voorjaar en de vroege zomer groeien de geelachtig witte bloemen als een afgevlakte tros of scherm. Het wordt vaak aangetroffen in velden en schaduwrijke gebieden in de VS.
Castor Bean
Ricinusbonen bevatten ricine, een van de meest giftige, van nature voorkomende stoffen die de mens kent. De olie wordt medicinaal gebruikt, maar alleen omdat de ricinetoxine tijdens de verwerking wordt verwijderd. Als het rauw wordt gegeten, kan zelfs een gram van het castorboonzaad dodelijk zijn. De plant is een houtachtige sierstruik met stervormig glanzend groen blad en luchtige bloemen die in clusters aan de toppen van de stengel groeien. Inheems in Afrika, werd de plant geïntroduceerd in Noord-Amerika en is te vinden in het oostelijke en zuidelijke deel van de VS. Je kunt het zien groeien in verstoorde gebieden langs rivierbeddingen, in velden of aan de rand van gecultiveerde velden.
Gele narcis
Deze lentefavoriet is een veelvoorkomende oorzaak van vergiftiging, vooral bij huisdieren. Het eten van een deel van de plant, inclusief de bol, kan gastro-intestinale klachten veroorzaken. Narcissen komen overal in Noord-Amerika voor in verschillende habitats. Het is een van de eersten die in de lente bloeit en ontluikt met een kleurrijke, opzichtige bloem bovenop een lange groene stengel. 
Water Hemlock / Poison Hemlock
Water hemlock (ook bekend als gif hemlock) behoort tot dezelfde familie als wortelen, pastinaak, peterselie en venkel. Merk op dat het niet gerelateerd is aan de hemlock-boom. Het wordt gemakkelijk verward met kant van koningin Anne (wilde wortel) en duizendblad, die gewoonlijk worden gefokt vanwege hun eetbare en medicinale eigenschappen. Water hemlock wordt overal in de continentale VS aangetroffen en is wijdverbreid.
Het kan tot 2,4 meter hoog worden en heeft haarloze stengels en kanten bladeren. De stengels kunnen ook een paarsachtige vlek hebben. De bloemen bloeien in een paraplu-vormige cluster die lijkt op Queen Anne's kant. Het kant van Queen Anne is iets anders - het heeft een harige steel en vaak een enkele donkerrode / paarse bloem in het midden van elk scherm. Het heeft ook de neiging om korter te worden, slechts twee tot drie voet hoog. Duizendblad heeft witte bloemen in een scherm dat lijkt op waterhennep, maar de bloemen groeien dichter bij elkaar en vormen bijna een bal in het midden. Duizendblad heeft ook gladde stengels en meer gevederde bladeren die hemlock water geven. Je kunt water hemlock aanraken, maar slik het niet in.
Iris
Irisplanten zijn gemakkelijk te herkennen vanwege hun opzichtige bloemen met drie grote kleurrijke kelkblaadjes en drie binnenste bloembladen die naar beneden hangen. Alle soorten van de iris bevatten een giftige stof die geconcentreerd is in de wortels. In het wild wordt de Iris overal in Noord-Amerika aangetroffen op met gras begroeide hellingen, weilanden, moerassen en langs rivieroevers.
Jack-in-the-Preekstoel
Als je eenmaal weet waarnaar je moet zoeken, kun je Jack-in-the-Pulpit in het bos niet missen. De bloem is slechts drie tot tien centimeter lang met een buisvormige basis (Jack) en een kap (preekstoel) die over de buis buigt. Deze capuchon is groen met witte of paarsachtige strepen. De plant heeft verschillende grote, opzichtige bladeren die de bloem vaak verdoezelen. Het wordt gevonden in vochtige bosgebieden in Noord-Amerika en bevat een calciumoxalaattoxine dat voornamelijk in de wortels wordt aangetroffen. Je kunt de plant aanraken, maar eet hem niet op.
Wilde kerstster
Wild Poinsettia, ook bekend als Fire on the Mountain, heeft gelobde bladeren met onregelmatige rode vlekken op de basis van de bovenste bladeren. Het geeft een melkachtig sap vrij dat helpt bij de identificatie. Het is zowel giftig als irriterend voor de huid. Poinsettia komt oorspronkelijk uit de tropische klimaten van Zuid-Amerika, maar is te vinden in het zuidelijke deel van de Verenigde Staten.
Pokeweed
Pokeweed, afkomstig uit het oosten van de Verenigde Staten, staat bekend om zijn grote lancetvormige bladeren, lange roodpaarse stengels (kan tot drie meter hoog worden) en zijn donkerpaarse bessen (ze groeien in een druifachtige tros). Het wordt vaak aangetroffen in verstoorde bodems langs bermen, in weilanden en langs de rand van bossen. De rauwe bessen, wortels en volwassen planten zijn giftig.
Rozenkrans Erwt
Inheems in India, werd Rosary Pea geïntroduceerd in de Verenigde Staten, waar het wordt beschouwd als een invasieve wiet. Het groeit in weilanden, verlaten boerderijen, bermen en soortgelijke verstoorde gebieden. De zaden van de rozenkrans erwt zijn zeer giftig - een enkel zaadje kan je doden. De plant heeft een kenmerkende rode en zwarte erwt die zo uniform van grootte is dat hij als standaard wordt gebruikt voor het meten van het gewicht.
Witte Snakeroot
Witte snakeroot maakt deel uit van de Aster-familie, waartoe ook madeliefjes behoren. Het groeit tot drie voet lang met dunne stengels en grote eivormige bladeren met getande randen en puntige uiteinden. De bloemen groeien als trossen met kleine, harige uitsteeksels. Het wordt gevonden in de oostelijke delen van Noord-Amerika, waar het in het wild groeit in bossen en beboste weilanden. De bladeren en stengels van de plant bevatten het toxine tremetol, dat buitengewoon giftig is.
hoe je een berenzak knoopt
Planten die het zenuwstelsel beïnvloeden
Deze giftige planten zijn veel ernstiger omdat ze uw zenuwstelsel aanvallen en hallucinaties, toevallen en, in het ergste geval, verlamming veroorzaken.
Angel's Trumpet
Angel's Trumpet is een kenmerkende houtachtige struik met trompetvormige bloemen die als bellen naar beneden hangen en 's nachts een geurige geur afgeven. Het wordt in de hele VS vaak als sierplant gebruikt, dus je zult het waarschijnlijk niet in het wild vinden. Hoewel ze er prachtig uitzien, is Angel's Trumpet dodelijk als ze worden ingeslikt.
Dodelijke nachtschade
Dodelijke nachtschade produceert een kersachtige vrucht die na rijping een glanzend zwarte kleur krijgt. De grondplant heeft lichtpaarse klokvormige bloemen met bleekgroene eivormige bladeren. Het wordt gevonden in het zuiden en oosten van de VS, maar het is zeldzaam.
Doornappel
Jimson-wiet of duivelsstrik is een ander lid van de nachtschadefamilie die bekend staat om zijn giftige leden. De plant groeit tussen de twee en vijf voet met een dikke stengel en trompetvormige witte of paarse bloemen. De grote, onregelmatig gelobde bladeren zijn donkergroen aan de bovenkant, lichtgroen aan de onderkant en hebben een sterke stinkende geur als je ze plet. De zaaddozen ter grootte van een pingpongbal zijn net zo slecht met stekels aan de buitenkant. Alle delen van de plant zijn giftig en kunnen hallucinaties veroorzaken.
Ridderspoor
Ridderspoor behoort tot de boterbloemenfamilie, maar het is niet jouw typische boterbloem. Het groeit in hoge aren tot vijf voet met een tros bloemen die begint bij de basis van de stengel en zich uitstrekt tot aan de bovenkant. De stengel is hol en onderscheidt zich van de eveneens giftige monnikskapplant. Elke ridderspoorbloem heeft een kenmerkend dolfijnachtig uiterlijk met een uitloper in de rug. Na het bloeien veranderen de bloemen in zaaddozen die groen beginnen, maar tijdens het rijpen bruin en papierachtig worden. Ridderspoor komt vooral voor in het westen en zuiden van de Verenigde Staten en geeft de voorkeur aan vochtige bodems op zowel lage als grote hoogte.
Mais kokkel
Oorspronkelijk gevonden in Europa, heeft maïskokkel zich gevestigd in de continentale Verenigde Staten. Het werd gebruikt in volksmedicijnen, maar door zijn giftigheid is het een gevaarlijke remedie. De plant is op de stengel bedekt met fijne haartjes. Elke stengel heeft een enkele dieproze tot paarse geurloze bloem met een geribbelde bol aan de onderkant. De bloem heeft kleine zwarte lijnen die de paarsachtige bloembladen markeren. De maïskokkel is een winterharde plant die te vinden is in velden en verstoorde gebieden zoals bermen, spoorlijnen en meer.
Planten die het hart beïnvloeden
Dit zijn planten die je moet vermijden vanwege de ernst van hun effect. Een enkele ontmoeting kan een hartstilstand en andere hartaandoeningen veroorzaken die u kunnen hinderen of zelfs uw leven kunnen bedreigen.
White Baneberry (Doll's Eye)
Als je eenmaal hebt geleerd wat het is, vergeet je ooit witte baneberry. De rode steel van de plant en de opvallende witte bessen zijn in het wild goed te herkennen. Het is maar goed dat de bessen er griezelig uitzien - het eten ervan kan een hartstilstand en de dood tot gevolg hebben. Het bevindt zich in het oosten van Noord-Amerika.
Vingerhoedskruid
Vingerhoedskruid komt oorspronkelijk uit Europa en wordt veel gebruikt als sierplant in de Verenigde Staten en groeit ook in het wild. Vingerhoedskruid is het gemakkelijkst te herkennen aan de bloem die groeit in een cluster rond een lange steel. Elke bloem is trechtervormig en wijst meestal naar beneden. Ze kunnen roze, paars, geel zijn of met witte of paarse vlekken op de bloembladen. De grijsgroene bladeren van het vingerhoedskruid bevinden zich meestal aan de basis van de plant en zijn tot 30 cm breed. Alle delen van de plant zijn giftig.
Monnikskap
Monnikenvoedsel kan giftig zijn, maar het heeft zo'n onaangename smaak dat accidentele vergiftiging zeldzaam is. Je herkent ze aan hun kenmerkende paars-blauwe of witte bloemen. De bloemdelen zijn gerangschikt in aarachtige trossen met een kapvorm die hun naam inspireerde. Het wordt zowel in tuinen als in het wild aangetroffen in het bergachtige gebied van de Verenigde Staten
Mountain Laurel
Midden in de zomer. de Appalachen zijn bedekt met de witte en roze bloemen van de berglaurier. De bloemen zijn erg opzichtig met bloembladen die de vorm hebben van een kom en een duidelijke paarse markering hebben. Berglaurier heeft lange bladeren die vervolgens naar boven krullen.
Oleander
Oleander is een kleine, winterharde struik met lange, slanke, leerachtige bladeren die donkergroen van kleur zijn. Als het bloeit, heeft oleander zeer opzichtige, trechtervormige bloemen en daarom wordt het vaak op bermen geplant. De bloemen groeien in enkele of paren en zijn helder van kleur (wit, geel, roze of rood). Je kunt ze niet missen als ze in bloei staan. Alle delen van de plant zijn zeer giftig en mogen niet worden ingenomen. Oleander komt voor in de zuidelijke staten en de westkust.
ik wil een echte man citaten
Witte Nieskruid
Witte nieskruid werd historisch gezien als gif gebruikt in het oude Griekenland en Rome. Nieskruid heeft een komvormige bloem met eivormige bladeren die getand zijn en eindigen in een punt. Alle delen van de plant zijn giftig als ze worden ingeslikt en de zaden en het sap kunnen vervelende chemische brandwonden op de huid veroorzaken. Het komt van nature voor in Europa en Azië, maar wordt vanwege zijn opvallende bloemen vaak in huistuinen in Noord-Amerika geplant.
Hoewel niet gerelateerd, werd American White Helleborus, ook wel Indian Poke of itchweed genoemd, door indianen als medicijn gebruikt. Ze zijn laag bij de grond, worden twee tot drie voet hoog en worden aangetroffen in moerassen en natte bosgebieden. Bij het bloeien groeien de geelgroene bloemen in clusters aan het einde van elke tak. Helleborus vind je helemaal van Georgia tot Maine en westwaarts tot Wisconsin. Het wordt ook gevonden in Oregon, Washington en Alaska.
Doodsbedden
De vroege kolonisten in het westen leerden op de harde manier over death camas. In de overtuiging dat ze ui of de eetbare Camasplant aten, waren pioniers verrast toen ze door hun maaltijd dodelijk ziek werden. Death camas heeft witte, stervormige bloemen geclusterd aan het einde van een spike-achtige stengel. De bloemen hebben een groene hartvormige structuur op elk van de zes bloembladen.
Death camas heeft lange, grasachtige bladeren. Het lijkt op een uienplant en groeit zelfs als een ui uit een bol. Death camas is inheems in het westen van Noord-Amerika en wordt gevonden in bergweiden, vaak naast de eetbare blauwe cama's. Sommige soorten van de doodscama's groeien ook op rotsachtige hellingen.
Wat te doen als u in contact komt met een giftige plant
1. Wassen: Als u in contact komt met een giftige plant, moet u onmiddellijk beginnen met het wassen van de huid die in contact is gekomen met de plant. Zoek een waterbron of gebruik uw water om het gebied indien mogelijk minstens vijf minuten te spoelen. Gebruik ontsmettingsalcohol of afwasmiddel als je ze samen met het water hebt.
2. Bewaken: Let na het reinigen van het gebied op tekenen van vergiftiging, zoals rode uitslag, blaren, jeuk en zwelling. Als deze symptomen optreden, gebruik dan een nat kompres, calamine-lotion of hydrocortisoncrème op een ongebroken huid om jeuk te minimaliseren. Een oraal antihistaminicum zoals difenhydramine (Benadryl) kan ook worden gebruikt om jeuk te verminderen, hoewel het u slaperig kan maken.
3. Zoek hulp: Als u nog steeds symptomen ervaart, zoek dan onmiddellijk hulp. Bel de 24/7 hulplijn voor vergif op (800) 222-1222, raadpleeg poisonhelp.org of ga naar het dichtstbijzijnde medische noodcentrum bij u in de buurt. Wandelaars moeten ook een lijst met noodcontacten op hun telefoon of in hun rugzak hebben.
Door Kelly Hodgkins: Kelly is een fulltime backpackgoeroe. Ze is te vinden op paden in New Hampshire en Maine, backpacktochten in leidende groepen, trailrunning of alpineskiën.
Over cleverhiker: Na het doorlopen van de Appalachian Trail, creëerde Chris Cage slimme wandelaar om backpackers snelle, vullende en uitgebalanceerde maaltijden te bieden. Chris schreef ook Hoe de Appalachian Trail te wandelen
Openbaarmaking van partners: we streven ernaar om onze lezers eerlijke informatie te verstrekken. We plaatsen geen gesponsorde of betaalde posts. In ruil voor verwijzende verkopen kunnen we een kleine commissie ontvangen via aangesloten links. Dit bericht kan gelieerde links bevatten. Dit brengt voor u geen extra kosten met zich mee.
