Het verhaal van de geest van een Indiase legersoldaat die nog steeds de grens van India beschermt
Geloof het of niet, militaire mythologie is een ding. Misschien als het gaat om het dienen van uw land, sterven de soldaten nooit echt. Dit is het verhaal van Baba Harbhajan Singh, een soldaat uit het Indiase leger, die stierf in 1986, maar zijn geest wordt verondersteld nog steeds zijn wapenbroeders aan de grens te beschermen.
Harbhajan Singh, geboren in 1941 in een dorp in Punjab, schreef zich in 1956 in het Indiase leger in. In 1965 kreeg hij een commissie en werd hij aangesteld om te dienen bij het Rajput-regiment. Het was in het jaar 1967, nabij de Nathu-La-pas, dat Singh zijn einde ontmoette nadat hij was uitgegleden en verdronken in een gletsjer terwijl hij een colonne muilezels met voorraden naar een eenzame buitenpost leidde. Zijn lichaam werd na drie dagen teruggevonden en cum laude gecremeerd. Maar stierf hij echt?
Volgens de legende was het zijn eigen geest die de zoektocht naar zijn eigen dode lichaam leidde. Kort na de crematie, zo wordt aangenomen, verscheen hij in de droom van een van zijn vrienden en vroeg hem om een heiligdom op te richten ter nagedachtenis aan hem. Hierna werd een heiligdom gebouwd dat aan Singh was gewijd.
Zelfs vandaag de dag zijn jawans die op de Nathu-La-post gepost zijn er vast van overtuigd dat Singh's geest hen beschermt. Soldaten geloven zelfs dat zijn geest hen minstens drie dagen van tevoren waarschuwt voor een op handen zijnde aanval. Zelfs de Chinezen zetten tijdens vlaggenbijeenkomsten een stoel opzij om Harbhajan Singh te eren. Aangenomen wordt dat het water uit zijn heiligdom zieke soldaten geneest. Singh's heiligdom wordt bewaakt door blootsvoets soldaten, en zijn uniform en laarzen worden dagelijks schoongemaakt. Verhalen over zijn geest die 's nachts de kampen bezoekt en zelfs de soldaten wakker maakt die tijdens de wacht slapen, zijn enorm populair en heel regelmatig.
Het geloof over zijn paranormale bestaan is zo sterk dat elk jaar op 11 september een trein met ‘zijn’ bezittingen, vergezeld van medesoldaten, naar zijn geboorteplaats vertrekt en tot aan de deur van zijn huis gaat. Bovendien werd Singh tot zijn recente pensionering gestaag bevorderd in de gelederen en ging hij met pensioen als erekapitein. Zijn salaris is tot aan zijn pensionering zonder mankeren naar zijn familie gestuurd. Singh wordt tegenwoordig gezien als een heilige heilige en soldaten noemen hem vaak ‘Baba’. Denk dat patriottisme nooit echt sterft!
Wat denk je er van?
Begin een gesprek, geen vuur. Post met vriendelijkheid.
Plaats een reactie
