Kenmerken

7 onconventionele films op Netflix die dit weekend op je binge-watch-lijst zouden moeten staan

Wat maakt iemand succesvol? Is het geluk? Is het schoonheid? Hersenen? Of geld?

Het antwoord is geen van deze en ook al deze. Maar ja, er is één ding dat succesvolle mensen gemeen hebben: ze zijn onconventioneel.

Ze zijn niet bepaald in overeenstemming met sociale conventies. Ze krijgen voor hetzelfde te maken met veel luchtafweer en worden bijna nooit herkend in hun tijd (Phoebe Buffay, iemand?: P). Hun manier van doen en hun denkproces zijn hun tijd ver vooruit.

De waarheid over conventioneel zijn is dat het mensen vernauwt om op een bepaalde manier te denken, het zorgt ervoor dat ze geketend blijven op een gedicteerde manier van leven of het hebben van ideeën.

Er wordt van u verwacht dat u zich op een bepaalde manier gedraagt, bepaalde dingen doet, zich op een vooraf bepaalde manier gedraagt. Er is nooit ruimte voor verbeeldingskracht.

Daarom, wanneer men probeert zich los te maken van de maatschappelijke conventies die hen opgedrongen zijn, wordt men geconfronteerd met weerstand. Verandering is nooit welkom en wanneer iemand probeert een vooropgezette formule te veranderen, wordt er altijd op neergekeken.

Hetzelfde gebeurt met elke entiteit die we tegenkomen: mensen, boeken, films, tv-shows, muziek en de lijst gaat maar door.

Wanneer was de laatste keer dat je een film zag en werd je absoluut weggeblazen door het ongewone verhaal en de excentrieke karakters? Wat is er zo anders aan deze films?

Deze films stellen de archaïsche regels in vraag, doorbreken stereotypen en vormen een niche voor zichzelf. Ja, misschien zal iedereen de schittering van het verhaal, de avant-gardistische thema's en het werk achter deze films niet waarderen, maar als je deze een kans geeft, kunnen ze diepe hoeken van je geest openen die al lang gesloten zijn door de was van de maatschappelijke conventie. .

Bent u van plan om een ​​onconventionele film te kijken?

Hier zijn 7 van dergelijke films op Netflix die u kunt bekijken:

1. The Lady In The Van (2015):

appalachen op een kaart

Maggie Smith speelt de hoofdrol als de gelijknamige dame, Miss Mary Shepherd, met een geheim en een vreselijk verleden dat haar ertoe heeft gebracht als een vagebond op straat te leven. De enige troost die ze heeft, is haar Bedford-busje waarvan ze gelooft dat het gezegend is.

Wanneer schrijver Alan Bennett, vers van het succes van zijn nieuwste toneelstuk, de buurt intrekt, weet hij niet hoe zijn leven zal veranderen nadat hij kennis heeft gemaakt met de eerder genoemde dame.

Als Alan meer te weten komt over Miss Shepherd, vormen ze een ongewone vriendschapsband, voortgestuwd door Alans gebaar om haar op zijn oprit te ontvangen. Na verloop van tijd begint Alan de echte, droevige persoon achter de excentrieke, eeuwig geïrriteerde, onhygiënische Mary te zien.

Naarmate de film vordert, zien we Alan voortdurend worstelen met het idee van Mary, een feit dat slim in beeld wordt gebracht door middel van debatten tussen zijn twee identiteiten: de schrijver en de werkelijkheid.

Zijn tegenstrijdige emoties maken hem ellendig en hij vergelijkt steeds de twee vrouwen in zijn leven: de dame in het busje en zijn moeder.

Niemand speelt excentrieke en preutse karakters beter dan Maggie Smith (herinner je professor Anderling en de gravin-weduwe?), En ze doet het hier weer. Ze is schattig op een grappige manier en brengt de pathos van Maria tot leven. Alex Jennings is uitstekend als de gekwelde schrijver in twee gedachten.

Gebaseerd op een waargebeurd verhaal uit een van de memoires van Alan Bennet, geeft de film de schoonheid van menselijke relaties en emoties weer, en de kracht van vriendschap door zijn uitzonderlijke schrijven en uitstekende afbeeldingen.

Het doet ons onszelf afvragen wat de eeuwige vraag is: waarom kunnen we niet meer mededogend zijn?

2. Band of Robbers (2015):

Stel je voor dat Huck Finn en Tom Sawyer nog steeds op zoek waren naar een begraven schat! Intrigerend, is het niet?

Nou, Huck en Finn zijn terug met een moderne upgrade!

Band of Robbers, geregisseerd door de Nee Brothers, is een nieuwe versie van de klassiekers: Adventures of Tom Sawyer en Adventures of Huckleberry Finn. Zwaar leenend uit de boeken, speelt het hoog op de nostalgie, maar niet op een overcompenserende manier en staat het op zichzelf. De geleende incidenten hebben geen invloed op de hele film, een ode aan het genie van de Nee Brothers.

Huck (Kyle Gallner) en Tom (Adam Nee) zijn nu volwassen, maar ze zijn hun heroïsche manieren niet vergeten. Wanneer Huck, die al een tijdje in de gevangenis heeft gezeten, wordt vrijgelaten, wordt hij begroet door zijn beste vriend, Tom, die nu een ongelukkige politieagent is.

grootste waakhonden ter wereld

Tom is nog steeds ambitieus over hun kinderdroom om de Murrell-schat te vinden en op te eisen en heeft een plan bedacht om deze eindelijk in handen te krijgen. Een onwillige Huck geeft toe en ze worden dan vergezeld door hun onhandige en verstrooide vrienden, Joe en Ben. Aan het begin van hun avontuur komen ze oude bekenden tegen en met de alomtegenwoordige aanwijzingen en mysterieuze hints die kenmerkend zijn voor de Twain-romans, lijken ze een stap dichter bij het vinden van de schat te zijn.

Injun Joe maakt een comeback samen met al onze favoriete personages uit de boeken. Bereid je voor om je jeugd opnieuw te beleven!

Een waar meesterwerk in parallel denken. Zeker een aanrader!

3. Tramps (2016):

Wanneer twee aspirant-boeven elkaar kruisen bij een klus die niet goed is uitgevoerd, vliegen er vonken rond.

Callum Turner schittert als de slimme mond Danny die verwikkeld raakt in een overval voor zijn broer die onlangs is opgesloten.

Zijn taak is simpel: wissel een koffertje met een ander in de metro. De hel breekt los als hij zich realiseert dat de aktetas niet aan de beoogde ontvanger is gegeven.

Gewapend met alleen een adres van de persoon met de koffer en een onwillige partner-in-crime, de gevatte Ellie (Grace Van Patten), doorkruisen deze tieners New York City met behulp van verschillende modi: de metro, de bus, gestolen fietsen, enz. al en begin aan een gekke joyride die ze allebei nooit hadden verwacht.

Met het prachtige New York op de achtergrond doet het denken aan die films uit de jaren 70 met vergelijkbare thema's van een romance die borrelt tussen twee oplichters, maar daar houdt de gelijkenis op.

Wat anders is, is de pure genialiteit van de plot, die moeiteloos wisselt tussen romantiek en pragmatisme: twee vreemden vinden op hun eigenzinnige reis iets dat al dan niet in iets concreets kan resulteren.

Een angstaanjagend mooie achtergrondscore en boeiende uitvoeringen van Grace Van Patten en Callum Turner maken dit tot een van de meest intrigerende films op de lijst tot nu toe. Soms kunnen tijdelijke bijeenkomsten u voor altijd veranderen.

4. De uitvinding van liegen (2009):

Stel je een wereld voor waar geen leugens waren en jij niet kon liegen. Kunt u zich voorstellen?

Maar dit is de wereld waarin Mark Bellison (Ricky Gervais) leeft. In deze alternatieve realiteit kun je niet liegen en bestaat er niet zoiets als fictie, iedereen spreekt de waarheid, een utopische samenleving die de waarheid vertelt zonder na te denken over de gevolgen ervan.

Wanneer dingen vreselijk mis gaan met hem op het werk, waar hij werkt als scenarioschrijver, vanwege het feit dat zijn films historische flops uit de 14e eeuw zijn en zijn persoonlijke leven een gooi is, ontdekt hij de kunst van het liegen en kan hij doe het best goed.

Het begint beter te worden als hij begint te liegen en hij ontdekt al snel dat liegen ook anderen ten goede kan komen!

Zijn bekronende glorie komt in de vorm van de ultieme leugen die hij verzint: God! Uiteindelijk wordt hij geconfronteerd met een moreel dilemma en wat hij doet, zet de toon voor de rest van de film.

hoeveel mijlen is de PCT

De film is grappig, hoewel hij ook gebreken vertoont, is een satire op geloof, religie en het hele concept van waarheid. Is eerlijkheid altijd het beste beleid?

Ricky Gervais is grappig zoals altijd, meer nog als de ongelukkige Mark, en dat geldt ook voor Jennifer Garner als de verwaande socialite, Anna.

Onconventioneel en tot nadenken stemmend, zijn humor is het meest verkochte punt.

5. Paddleton (2019):

Geregisseerd door Alex Lehman, draait de komedie-dramafilm rond twee buren van middelbare leeftijd, Michael (Mark Duplass) en Andy (Ray Romano), die beste vrienden zijn: pizza eten, nagesynchroniseerde Kung-Fu-films kijken en Paddleton spelen (een mix van van paddleball en badminton) en hun beste leven leiden.

De tragedie slaat toe wanneer Michael de diagnose terminale kanker krijgt, waardoor ze allebei hun leven onder de loep nemen, vooral Andy. Wanneer Michael Andy vraagt ​​om hem te helpen bij het beëindigen van zijn leven, gaan ze op reis om de drugs te halen en ontdekken ze waar ze wanhopig naar hunkeren.

Deze film, die grenzen aan de indie-filmgrens, met mumblecore-elementen, is een van die uitzonderlijke films die je ogen echt openen voor de waarheid van mens zijn. Zonder al te prekerig te zijn, legt de film de nadruk op onze perceptie van vriendschap en het leven en hoe ver men zal gaan om iemand om wie ze geven te redden.

beste pornoster aller tijden

Andy en Michael hebben de perfecte bromance, platonisch met precies de juiste hoeveelheid lief oud stel dat ruzie maakt, maar dat neemt niet weg dat ze absoluut van elkaar houden.

De dialoog is efficiënt en economisch, er zijn geen grote toespraken over vriendschap of slappe liefdesverklaringen, alleen twee mensen die om elkaar geven en eindelijk hun eigen sterfelijkheid hebben gerealiseerd.

De humor is van de bovenste plank, en zijn zelfspot is een van zijn grootste triomfen.

Mark Duplass en Ray Romano portretteren hun personages met zo'n nuance dat als je ze bekijkt, je beseft hoeveel verdriet we allemaal met onszelf dragen en het pantser dat we voor de wereld hebben opgezet, zodat niemand de kwetsbaarheid achter de façade ziet.

Ray Romano wordt het best herinnerd als Raymond van Everybody Loves Raymond en daarom is het bijna ondenkbaar om hem in een andere rol voor te stellen. Toen ik zag dat hij een intens personage uitbeeldde, was ik verbaasd en zal hetzelfde voor jou doen!

6. The Guernsey Literary and Potato Peel Pie Society (2018):

Aangepast van de gelijknamige roman, richt het zich op een succesvolle Londense schrijver, Juliet Ashton, die geïntrigeerd raakt wanneer er een brief uit Guernsey komt met het nieuws van een geliefd jeugdboek dat toevallig in het bezit is van de afzender. , Dawsey Adams.

Dawsey en Juliet beginnen een correspondentie via brieven, omdat het verhaal achter de boekenclub, die op grillige wijze is opgericht door Dawsey's vriendin, Elizabeth McKenna, en vier anderen in een poging zich te verzetten tegen arrestatie terwijl het eiland onder Duitse bezetting was, Julia's interesse wekt.

hoe je alcoholische adem verdoezelt

Juliet bezoekt vervolgens Guernsey om de mensen achter de vreemde literaire samenleving te ontmoeten en is gefascineerd door de kleurrijke personages en hun unieke verhaal over hoe ze het overleefden tijdens de bezetting. Juliet is van plan een boek over de samenleving te schrijven, maar dingen beginnen te ontrafelen als ze haar verlangen uitdrukt aan de mensen van Guernsey, geleid door de opvallende afwezigheid van Elizabeth, wat een mysterie lijkt.

Lily James 'ingewikkelde vertolking van de vastberaden en zachtaardige auteur, Juliet, die een droevig verleden heeft, is gedenkwaardig en hartverwarmend. Michiel Huisman lijkt als Dawsey Adams op maat gemaakt voor de rol van de inlandse, nuchtere boer uit Guernsey. Alle leden van de literaire samenleving zijn charmante mensen op hun eigenzinnige manieren, vooral Isola.

Een mooi en heerlijk verhaal over de kracht van de menselijke verbeelding. Echt geweldig!

7. I Am The Pretty Thing That Lives in the House (2016):

Zelfs de mooiste dingen rotten weg.

Een angstaanjagend angstaanjagend verhaal verteld door dromerige cinematografie, eersteklas camerawerk en welsprekende dialogen. Dit nieuwe horrorgenre is beter dan je ooit had verwacht.

We gaan terug naar de gothic suspense-roots als de nieuw aangestelde verpleegster, Lily (Ruth Wilson), het zelfverklaarde mooie ding, ons stap voor stap door het ooit weelderige huis leidt, waar ze geacht wordt te zorgen voor het ooit beroemde en nu demente, teruggetrokken auteur Iris Blum (Paula Prentiss) die naar Lily verwijst als Polly. Vreemd genoeg is Polly (Lucy Boynton) toevallig de naam van de hoofdrolspeler van Iris 'bestverkochte roman, The Lady in the Walls. Terwijl Lily haar verhaal vertelt, vertelt ze ons hoe ze bij toeval op de roman kwam en hoe de dingen daarna begonnen te ontrafelen.

Naarmate de film vordert, verschuiven we steeds van het heden naar het verleden en ontmoeten we de echte Polly op wie Iris blijkbaar haar boek heeft gebaseerd. Dingen nemen een drastische wending wanneer Lily begint te beseffen dat de realiteit van het boek misschien iets grotesk is.

Niet je typische horror, het gaat niet om een ​​onverschrokken protagonist of geesten die je lastig vallen, maar biedt een meeslepend verhaal van de drie hoofdpersonages, allemaal dankzij het genie van Osgood Perkins (de regisseur). Het vervoert je zeker een horrorwereld die lijkt op die gemaakt door regisseurs als Stanley Kubrick en Roman Polanski.

Het is geen doorsnee horror, maar wat het zo onconventioneel maakt, is dat je aan je lot wordt overgelaten om de juistheid van het verhaal te beoordelen, de ongrijpbaarheid van het verhaal maakt het overtuigender.

Het uiterlijk is bedrieglijk: wat u mooi vindt, is misschien niet altijd mooi.

Dus, welke ben je van plan te kijken?

Deel dit verhaal

Wat denk je er van?

Begin een gesprek, geen vuur. Post met vriendelijkheid.

Plaats een reactie